اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء، چیز نت، اینترنت چیزها، IoT یا Internet of Tings این ها عبارت های جدیدی هستند که در یکی دو سال گذشته بارها و بارها به گوش همگان رسیده و افراد علاقمند به تکنولوژی با آن آشنایی دارند. اینترنت اشیاء به تجهیزات یا به اصطلاح به اشیائی گفته میشود که در محیط پیرامون ما هستند و با هم شبکه شده اند و توسط کنترل کننده ها که معمولا این کنترل کننده ها، گوشی های هوشمند هستند، کنترل میشوند.

تعریف دیگری از اینترنت اشیاء که کمی علمی تر است، بیان میکند که اینترنت اشیاء یعنی ارتباط بین سنسورها  و دستگاه ها با افراد استفاده کننده از آن ها با استفاده از شبکه ای که قبلا طراحی و پیاده سازی شده است. پیچیدگی این ارتباط متنوع است به طوری که میتواند به سادگی کنترل یک ریموت کنترلر تا به پیچیدگی کنترل ترافیک یک شهر باشد.

عبارت اینترنت اشیاء حاوی دو مفهوم کلی است. اولین مفهوم به ارتباط بین اجزای تشکیل دهنده آن اشاره میکند. این ارتباط همان شبکه بین اشیاء موجود است. دومین مفهوم اشاره به عبارت شیء یا همان چیز دارد. کلمه چیز عبارت است از یک شی از جهان فیزیکی یا جهان اطلاعات که قابلیت شناسایی شدن و یکپارچه گشتن با شبکه مورد نظر را دارد.

مفهوم دومی که گفته شد نشان دهنده هویت اشیاء در این شبکه است. این یعنی هر شیء در این شبکه بصورت مستقل عمل میکند اما این مسئله هم اکنون تبدیل به یکی از مشکلات جدی شده است که که در ادامه به تشریح کامل آن میپردازیم. کارشناسان تخمین میزنند که تعداد اشیاء این شبکه تا سال 2020  به سی میلییارد میرسد.

اولین بار عبارت Internet of Tings در سال 1999 توسط کوین اشتون مطرح شد که جهانی را توصیف میکند که در آن اشیاء بی جان به دنبال داشتن هویت دیجیتال هستند. البته در سال 1998 کوین کلی موضوع نودهای هوشمند که به شبکه جهانی اینترنت وصل میشد را در کتاب قوانین اقتصادی در عصر شبکه ها مطرح کرده بود.

سرعت رشد اینترنت اشیاء در سال های گذشته قابل توجه بوده است و در همه زمینه ها رشد زیادی کرده است. البته در کشورهای توسعه یافته این این اتفاق بیشتر به چشم میخورد. نظریه اینترنت اشیاء در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد که باعث بهبود عمکرد در آن زمینه ها شده است. حمل و نقل، اتوماسیون خانگی، پزشکی و مراقبت های بهداشتی، مدیریت انرژی، ساخت، مدیریت زیرساخت، نظارت بر محیط زیست و مهمتر از همه این ها رسانه، این ها زمینه هایی است که امروزه بهره زیادی از اینترنت اشیا برده است.

 

 

همان طور که مشاهده میکنید شرکت های بزرگ دنیا مبالغ قابل توجهی در زمینه اینترنت اشیاء و هوشمند سازی سرمایه گذاری کرده اند. البته این آمار مربوط به سال 2015 است.

چیزنت صنعتی یا IIoT
یکی از زمینه های بسیار گسترده اینترنت اشیاء، اینترنت اشیای صنعتی است که در چند سال گذشته رشد بسیار گسترده ای داشته است. IIoT تجهیزات موجود در یک واحد صنعتی را به هم متصل میکند و یک شبکه گسترده و وسیع برای تبادل اطلاعات، کنترل و مانیتورینگ آن واحد صنعتی به وجود می آورد. اینترنت اشیای صنعتی اینده صنعت است و میبینیم که شرکت های بزرگ شروع به سرمایه گذاری در این بخش و هوشمند سازی واحدهای صنعتی خود میکنند. برخی معتقدند تا سال 2020 ارزش IIoT در بازار به 319 میلیارد دلار میرسد که رقم قابل توجهی است و ارزش سرمایه گذاری دارد.